• System Informacji Przestrzennej
  • Rozkład jazdy BUS
  • Szlak Jagielloński
  • Facebook
  • Biuletyn Informacji Publicznej
  • Powiatowe Centrum Informacji
  • Lokalna Grupa Działania
  • Uniwersytet Dziecięcy

Historia


Przywilej lokacyjny miasta Bełżyce - 1417 rok.

W imię Pana. Amen. Dla wiecznej pamięci, gdy w życiu ludzkim nic godniejszego pamięć mieć nie może, potrzeba wymaga dzieła ludzkie śladami pisma i stwierdzeniem świadków unieśmiertelnić, żeby z czasem w zapomnienie nie poszły. Przeto My, Władysław z Bożej łaski król Polski nie mniej ziem, krakowskiej, sandomierskiej, sieradzkiej, łęczyckiej, kujawskiej i litewskiej, najwyższy książę pomorskiej i ruskiej pan i dziedzic oznajmujemy niniejszym, komu wiedzieć należy, wszystkim teraz i na przyszłość żyjącym, wiadomość o tym mającym, jako chcąc miejsca próżne naszego Królestwa i pustynie przez zakładanie miast i miasteczek zaludniać, do większego użytku przyprowadzić zgromadzeniem ludzi obsadzić i lepiej rozszerzyć, na pokorne i liczne prośby wielmożnych Jana wojewody krakowskiego i Spytka braci rodzonych z Tarnowa dziedziców, w granicach wiosek, czyli dóbr swoich to jest w Krężnicy i Bełżycach, w ziemi naszej leżących, w stosownym dla Nich miejscu, które sobie obrali, miasto założyć pozwoliliśmy i łaskawie przez szczodrobliwość naszą niniejszym pozwalamy.

Któremu to miastu tamże założyć się mającemu, nadajemy prawo miejskie, którego inne miasta naszego Królestwa używają, a mianowicie którego nasze miasto Lublin używa i nim się rządzi. Temuż miastu w miejsce prawa polskiego prawo teutońskie magdeburskie zwane, na wieczne czasy trwać mające, udzielamy, uchylając wszystkie prawa polskie i sposoby i zwyczaje powszechne, które częstokroć zwykły i przyzwyczaiły się, toż samo prawo teutońskie magdeburskie nazwane zmieniać.
Nadto wyłączamy i uwalniamy i czynimy wolnymi na wieczne czasy wójtów, obywateli, karczmarzów, młynarzów, zagrodników i wszelkich wspomnianego miasta mieszkańców, od wszelkiej zwierzchności i władzy wszystkich Królestwa naszego wojewodów, kasztelanów, starostów, sędziów, podsędków, wszelkich oficjalistów i tychże służących, ażeby przed nimi lub którymbądź, z nich w sprawach tak wielkich jako i małych, - o kradzież, zabójstwo, podpalenie, uszkodzenie członków i we wszystkich innych okrutnych występkach zapozwani, bynajmniej nie odpowiadali, ani żadnych kar nie znosili, lecz tylko obywatele i mieszkańcy przed swoimi wójtami, wójtowie zaś przed pomienionymi swymi dziedzicami lub ich prawymi sukcesorami, w czasie będącymi, albo też przed nami
i przed naszym generalnym sądem, gdyby ci dziedzice w wymierzaniu sprawiedliwości niedbałymi byli i do Nas ich odesłali. Natenczas nie inaczej jak podług swego prawa teutońskiego magdeburskiego rzeczonego, zaskarżonymi będąc odpowiadać powinni. W sprawach zaś kryminalnych i głównych, wyżej wyrażonych, wójtom, pomienionego miasta założyć się mającego w czasie będącym, w granicach swoich sądzenia, wyrokowania, poprawiania, karania, ścigania, na więzienie skazywania, zupełną w każdym przypadku niniejszym przywilejem nadajemy władzę, jako tego toż prawo teutońskie we wszystkich swoich punktach, kondycjach, artykułach, wyrokach i ograniczeniach, żąda i wymaga.

Ażeby zaś pomienione miasto tym prędzej i łatwiej założone być mogło i szczęśliwie wzrastało, targ tygodniowy w tymże mieście w każdy czwartek każdego tygodnia odbywać się i na wieczne czasy trwać mający, stanowimy i zupełną władzę nadajemy wszystkim szczególnym kupcom i ludziom jakiegoby bądź stanu i kondycyj byli, którzy wolno i bez żadnej przeszkody targ wspomniony, w każdy czwartek, jak się wyżej rzekło, odprawiać mogą, kupiectwo sprawować, rzeczy sprzedawać, kupować, zamieniać, podług woli i upodobania swego, tego także nie opuszczając, ażeby wszyscy kupcy
i ludzie na targ wspomniony, przybywający, używali tych wszystkich wolności praw i zwyczajów, jakich używają w innych miastach i miasteczkach, w których targi odbywają się.

Wam więc starostom, burgrabiom, posesorom, prokuratorom, wiceprokuratorom i wszelkim innym urzędnikom i poddanym Królestwa naszego wezwanym niniejszym (pismem), zalecały i mieć chcemy, ażeby podług Naszych Królewskich rozkazów, wszystkim kupcom i ludziom na targ wspomniany przybywającym, tenże odprawiać wolno bez żadnej przeszkody dla łaski naszej pozwoliliście mocą niniejszego przywileju, który przy zawieszeniu pieczęci wydany zostaje.
Działo się w Glinianach, w poniedziałek bliski przed świętem Wniebowstąpienia Pańskiego roku Pańskiego 1417, w przytomności szlachetnych i godnych mężów: Jakuba z Obuchowa kasztelana strzemańskiego, Piotra Szafrańca krakowskiego, Bartosza Włodkowicza sandomierskiego - wojewodów, Piotra de (nieczytelne) majstra dworu królowej, Jana Miecznika, Jędrzeja Gałka dziekana krakowskiego i wielu innych naszych godnych i wiernych. Dan przez Księdza Wojciecha z Bożej łaski kanclerza i stolicy apostolskiej pronotariusza dziekana krakowskiego, kościoła św. Floriana
z Florencji Królestwa tegoż podkanclerzego, Nam wiernie miłych. Miejsce pieczęci na sznurku jedwabnym zawieszonej.

Odnoszenie tegoż najprzewielebniejszego ks. Wojciecha biskupa krakowskiego Królestwa Polskiego kanclerza.
Jako niniejszy przywilej z oryginału swego na pergaminie w języku łacińskim napisanego na język polski zgodnie przetłomaczyłem na to się podpisuję. - Dan w Lublinie dnia 18 czerwca 1821 roku. Mikołaj Cękalski manu propria. Archiwista przysięgły przy Urzędzie Municypalnym miasta Lublina.
Wypis z akt miasta Bełżyce nr 13 - Wojewódzkie Archiwum Państwowe w Lublinie.

 

Gości online

Naszą witrynę przegląda teraz 345 gości 
  • Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej
  • Monitor Polski Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej
  • Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej
  • Powiatowe Centrum Informacyjne
  • Mikroporady
  • Proekob
  •  Miasto i biznes
Free business joomla templates